Na dit leven van lijden komt wel een voortbestaan in hemel of hel, maar zelfs de hemelse vreugden zijn voorbijgaand. Dan volgt weer een nieuw bestaan op aarde, dat even vergankelijk, even vluchtig is als al het voorafgaande Boeddha

In de spirituele wereld bestaan geen tijdsbegrippen als verleden, heden en toekomst., want die spreken elkaar tegen op het moment van het heden, het moment dat het leven echt leeft. Verleden en toekomst gaan op in dit nu-moment van licht, en dit nu-moment, met alles wat het bevat, is niet iets om bij stil te blijven staan, want ook dat gaat door.

Daisetz T. Suzuki (1870 – 1966) Japan

Ik ben er geheel van overtuigd dat de ziel onvergankelijk is en dat haar werking voortduurt van eeuwigheid tot eeuwigheid. Zoals de zon die voor onze aardse ogen ’s avonds schijnt onder te gaan, maar in werkelijkheid nooit ondergaat en onafgebroken voortgaat zijn licht te verspreiden. _{Johan Wolfgang von Goethe}

Er liggen drie alternatieven voor ons waar we een keus uit kunnen maken:

1. Lichaam en ziel vormen een onscheidbare eenheid. Als het lichaam sterft, wordt ook het bewustzijn uitgewist. We bestaan op geen enkele wijze voort. Er is slechts algehele vernietiging. Dit leven was het enige leven dat er is het enige dat we ooit zullen bezitten.

2. Wat er gebeurd vanaf het moment dat we sterven tot de dag van het laatste oordeel weten we niet. Als die dag komt volgt er een oordeel van of een eeuwig durent lijden in de hel of een eeuwig leven in het paradijs en dit afhankelijk van de manier waarop we ons in dat ene leven dat ons geschonken werd hebben gedragen.

3. Het bewustzijn verlaat het lichaam als dat heeft opgehouden te functioneren. Na enige tijd, nadat deze gedurende enige tijd geen contact heeft gehad met een fysiek lichaam, reïncarneert de ziel (ons ware zelf) in een nieuw fris lichaam. Nu begint er een nieuw leven waarin ons de mogelijkheid wordt geboden nieuwe ervaringen op te doen.

Overweging:
Optie 1 is een goede mogelijkheid. De bestudering van literatuur en eigen ervaringen doen me echter niet neigen naar deze optie.
Optie 2 geeft me het probleem dat als God perfect is, waarom zou hij dan een niet perfecte mens maken welke hij eenmalig test en weggooit/straft als deze niet goed is.
Optie 3 is voor mij het meest logisch. Waarbij wij als onderdeel van God ervaren wat emoties zijn, om daarna uiteindelijk weer terug te keren bij de bron. Lees bijvoorbeeld het best gedocumenteerde verhaal over reïncarnatie zie: Shanti Devi.

Gepubliceerde onderzoeken naar reïncarnatie

Onderzoeken en feiten zoals bij mij bekend:

1.Dr. Ian Stevenson (1918-2007) wordt gezien als de vader van het reïncarnatie onderzoek. Hij schreef meer dan een tiental boeken waaronder Reincarnation and Biology: A contribution to the Etiology of Birthmarks and Birth defects (1997) waarin 225 gevallen met aangeboren lichamelijke kenmerken of gebreken worden beschreven in 2 delen met in totaal 2268 pagina’s (boek weegt 4 kilo). Tevens heeft hij een ongekend aantal wetenschappelijke artikelen geschreven. Dr. Stevenson heeft in zijn zestigjarige loopbaan in totaal meer dan 2600 gevallen van reïncarnatie verzameld.

2. Het geval Shanti Devi, dat als best gedocumenteerde verhaal over reïncarnatie bekend staat.

3. De vele gevallen zoals bekend uit de reïncarnatie therapie. e.g. De keizer die flauw viel van Pieter Haring of Regression Therapy. A handbook for professionals by Lucas, Winafred Blake.

Een totale literatuur referentie lijst is hier natuurlijk niet mogelijk daar dit er zoveel zijn dat daarvoor een separate site benodigd is. Hierbij de aanbevolen literatuur lijst van de faculteit “Perceptual Studies” van de universiteit van Virginia met betrekking tot Reïncarnatie:

1. Shroder, Tom. Old Souls: The Scientific Evidence for Past Lives. New York: Simon and Schuster, 1999. In 1997 Dr. Stevenson agreed to let Tom Shroder, an editor at the Washington Post, travel with him through India, Lebanon and the United States as he investigated cases of children who seemed to remember previous lives. This is Shroder’s book about those experiences. Now out in paperback as Old Souls: Compelling Evidence from Children Who Remember Past Lives from Fireside Books.

2. Stevenson, Ian. Children Who Remember Previous Lives: A Question of Reincarnation, revised ed., 2001. Jefferson, NC: McFarland & Company (originally published by University Press of Virginia, 1987). Dr. Stevenson describes, for the general reader, research conducted over the past forty years. He also addresses some of the questions frequently asked about these cases.

3. Stevenson, Ian. Twenty Cases Suggestive of Reincarnation. Charlottesville, VA: University Press of Virginia, 1974 (originally published as Vol. 26, Proceedings of the American Society for Psychical Research, 1966). Detailed reports of twenty cases of children (from five different countries) who claimed to remember previous lives.

4. Stevenson, Ian. Where Reincarnation and Biology Intersect. Westport, CT: Praeger, 1997. A 200 page synopsis of Dr. Stevenson’s 2 volume, 2000+ page Reincarnation and Biology.

5. Tucker, Jim B. Life Before Life: A Scientific Investigation of Children’s Memories of Previous Lives. New York: St. Martin’s Press, 2005.

Wil je een populair boek lezen over reïncarnatie therapie kijk dan eens naar De keizer die flauw viel van Pieter Haring.

Wil je geïnspireerd worden? Lees dan korte verhalen in De wijze levensles.