Hier vind je een aantal korte verhalen die een wijze levensles doorgeven. Ze zijn te mooi om alleen in een boek te staan. Deze verhalen voor volwassenen geven een mooi inzicht in diverse facetten van het leven.
Korte verhalen:
1. Twintig dollar 2. Sprookje over geluk 3. De oude wijze 4. Klein pakketje 5. Eeuwige lente 6. Houthakker 7. Potlood (Paulo Coelho) 8. De jonge boogschutter 9. Socratische filters 10. Kinderen 11. Twee Wolven 12. De visser 13. Ruzie in het klooster 14. Pacific 15. Tetsugen 16. Welke planeet? 17. Spiegelzaal 18. Een echte Indiaan 19. Wijze woorden:
Verhaal: Wie wil deze twintig dollar nog?
Hier het verhaal van een docent die zijn college begon met een biljet van twintig dollar omhoog te steken en vervolgens de vraag stelde, wie wil deze twintig dollar? Verschillende handen gingen de hoogte in, maar de docent zei, voor ik het weggeef, moet ik eerst nog even iets doen.
Als een wilde begon hij het papiertje te verfrommelen en vroeg vervolgens, iemand die deze twintig dollar nog wil? Dezelfde handen gingen de lucht in. Hij gooide het propje tegen de muur, liet het op de grond vallen, trapte het weg, ging erop staan stampen, en opnieuw liet hij het biljet zien dat nu helemaal vies en verkreukeld was. Hij herhaalde zijn vraag en dezelfde handen gingen de lucht in. Jullie mogen dit nooit vergeten, zei de docent toen, wat ik ook met dit geld doe, het blijft een biljet van twintig dollar. In ons leven krijgen we klappen, worden we in een hoek getrapt, mishandeld, beledigd, maar toch blijven we evenveel waard.
Verhaal: Een sprookje over geluk:
Er was eens een man die alle mogelijke vormen van rijkdom kende. Hij leefde een zeer comfortabel leven, maar hij verveelde zich. Hij ging naar een wijze meester en vroeg hem: ‘waar vind ik geluk?’. De meester zei: ‘als je mij vertrouwt, breng dan vanavond al je bezittingen naar mij toe en ik zal je laten zien hoe je gelukkig wordt.’
En zo gebeurde het: de man verkocht al zijn bezittingen voor diamanten, deed die in een zak en kwam daarmee naar de meester. Vol verwachting toonde hij zijn bezit… De meester dacht geen seconde na, griste de zak uit zijn handen en verdween. De man, die in zijn leven nog nooit had gerend, kon de meester niet achtervolgen en bleef alleen achter. Huilend. Op het moment dat hij echt ten einde raad was, stond de meester opeens weer met de zak voor zijn neus. De man, die nu tranen van vreugde huilde, kreeg terug wat hem die ochtend nog verveelde. ‘En?’ zei de meester. ‘Ben je nu gelukkig?’
Swami Nithyananda in Happinez (nr 7 /2008)
Verhaal: De oude Wijze
Een man van 92 jaar, klein, zeer trots, goed gekleed en goed geschoren, elke ochtend om acht uur op, zijn haren keurig gekamd, verhuist vandaag naar een bejaardenhuis. Zijn vrouw van 70 jaar is pas overleden en daarom moest hij verhuizen. Na vele uren te hebben gewacht in de wachtkamer, glimlacht hij vriendelijk wanneer men hem zegt dat zijn kamer klaar is.
Als hij zich met zijn rolstoel naar de lift beweegt, beschrijf ik hem de kleine kamer met het doek dat voor het raam hangt en dat dient als gordijn. “Ik vind het heel mooi”, zegt hij met het enthousiasme van een jongen van acht jaar, die net een jong hondje heeft gekregen Mijnheer Winst, u heeft nog niet eens de kamer gezien, wacht eerst eens even.” “Dat heeft er niets mee te maken”, zegt hij. Geluk is iets dat je van tevoren kiest. Of ik mijn kamer mooi vind, hangt niet af van van de meubels of van de decoratie. Dat hangt eerder af van hoe ik dingen waarneem.” “Ik heb al in mijn hoofd besloten dat ik mijn kamer mooi vind. Het is een beslissing die ik elke ochtend neem als ik wakker word.”
“Ik heb de keuze om de hele dag in bed te blijven liggen en alle moeilijkheden te gaan tellen van mijn lichaamsdelen waarmee ik problemen heb òf opstaan en de hemel bedanken voor de lichaamsdelen die wel werken.” “Elke dag is een cadeau en zolang ik mijn ogen kan openen, richt ik mij op de nieuwe dag en denk aan alle gelukkige herinneringen uit mijn leven.” “Ouderdom is als een bankrekening, je haalt er wat vanaf als je het nodig hebt.” “Dus mijn raad aan jou is, veel geluk op je geluksbankrekening te storten.” “Bedankt nog voor je medewerking en je bijdrage op mijn bankrekening.”
Herinner je de volgende eenvoudige regels om gelukkig te zijn:
1. Bevrijd je hart van haat
2. Bevrijd je hoofd van zorgen
3. Leef eenvoudig
4. Geef veel
5. Verwacht niet veel
Verhaal: Het kleine pakketje.
Mijn vriend trok de lade van de kast van zijn echtgenote open en haalde er een klein pakketje gewikkeld in zijde papier uit: Dit is niet zo maar een pakje, dit is lingerie. Hij maakte het papier open en bekeek de zijde en het kant. De eerste keer dat wij naar New York gingen, acht of negen jaar geleden kocht ik dit. Zij heeft het nooit gebruikt. Zij wilde het voor een speciale gelegenheid bewaren. Ik geloof dat dit wel het goede moment is. Hij ging naar het bed en legde het bij de andere dingen die de begrafenisondernemers zouden meenemen. Zijn vrouw was zojuist overleden. Terwijl hij zich naar mij toe draaide, zei hij: Bewaar niets voor een speciale gelegenheid, iedere dag dat je leeft is een speciale gelegenheid. Nu denk ik altijd aan die woorden en ze hebben mijn leven veranderd.
Tegenwoordig lees ik veel meer dan vroeger en ik maak minder schoon. Ik zit op mijn terras en bewonder het landschap zonder aandacht te schenken aan het onkruid in de tuin en breng meer tijd door met mijn familie en mijn vrienden en minder tijd op het werk. Ik heb begrepen dat het leven een geheel is van ervaringen om te waarderen. Voortaan bewaar ik niets meer, ik gebruik mijn kristallen glazen iedere dag, ik draag mijn nieuwe jasje als ik daar zin in heb om naar de supermarkt te gaan, ik bewaar mijn duurste parfum niet voor hoogtijdagen, ik gebruik het wanneer ik daar zin in heb.
De uitspraken als “ooit…” en ” een dezer dagen…” probeer ik niet meer te gebruiken. Als het de moeite waard is, wil ik nu de dingen zien, horen en doen.Ik ben er niet zeker van wat de vrouw van mijn vriend zou hebben gedaan als zij had geweten dat zij er morgen niet meer zou zijn (een morgen die wij allen te licht opvatten). Ik geloof dat zij haar familie en intieme vrienden zou willen zien. Misschien zou ze enkele oude vrienden hebben opgezocht om vrede te sluiten of zich te verontschuldigen voor een oude ruzie. Ik vind het een prettig idee om te denken dat zij misschien Chinees zou zijn gaan eten omdat het haar lievelingseten was.
Het zijn de kleine niet gedane zaken die mij zenuwachtig zouden maken als ik wist dat mijn uren geteld waren. Het zou me dwars zitten bepaalde vrienden niet meer te hebben gezien die ik “een van deze dagen” zou hebben opgezocht, of brieven niet te hebben geschreven die ik nog van plan was te zullen schrijven, of niet vaak genoeg aan mijn dierbaren te hebben gezegd hoeveel ik van ze houd. Nu stel ik niets meer uit, onderdruk niets en houd niets meer achter dat zou kunnen bijdragen aan de vreugde en vrolijkheid van onze levens. Ik zeg dat iedere dag speciaal is…. iedere dag, elk uur, iedere minuut is bijzonder….
ofwel:
Als twee mensen samenkomen stichten ze een pad dat leidt naar het levensdoel waarvoor ze zijn geboren. Als we onze partner goed kiezen is hij op de wereld gekomen om dezelfde richting op te gaan. (Afrika)
Alleen ga je sneller, maar samen kom je verder. (Z. Afrikaans gezegde)
Kort verhaal: De Houthakker:
Doe niet zoals de houthakker die het zo druk had met houthakken dat hij geen tijd nam om zijn bijl te slijpen, maar zorg er liever voor dat je even op adem komt om je mentale bijl te slijpen. Daarmee kom je verder dan met stug doorwerken. (Bart van Kampen LD 10-05-2008)
Het verhaal van het potlood:
Een jongetje keek naar zijn oma die een brief aan het schrijven was. Op een gegeven moment vroeg hij: Oma, schrijf je een verhaaltje over wat wij samen hebben meegemaakt? Of schrijf je misschien een verhaaltje over mij? Zijn oma stopte met haar brief, glimlachte, en zei: Ik schrijf inderdaad over jou. Maar belangrijker dan de woordjes die ik schrijf, is het potlood waarmee ik schrijf. Ik zou willen dat je later, als je groot bent, net zoals dit potlood wordt. Het jongetje keek nieuwsgierig naar het potlood, maar kon niets bijzonders ontdekken. Maar het is gewoon maar een potlood!
Het is maar hoe je er naar kijkt. Het potlood heeft vijf bijzondere dingen die jou – maar dan moet je ze wel onthouden- tot iemand zullen maken die altijd in vrede met de wereld zal leven…
Ten eerste: Je zult misschien grootse daden verrichten, maar je mag nooit vergeten dat er een hand is die jou leidt. Deze hand noemen we God, en hij zal je altijd leiden volgens zijn wil.
Ten tweede: Af en toe moet je stoppen met schrijven, om de punt te slijpen. Daardoor heeft het potlood een beetje pijn, maar het wordt er wel scherper van. Dus moet je wat pijn kunnen verdragen, het maakt je tot een beter mens.
Ten derde: Als je met een potlood schrijft, kun je altijd uitgummen wat je fout schreef. De les is dat corrigeren wat we gedaan hebben niet slecht is, maar belangrijk, om rechtvaardig door het leven te kunnen gaan. Ten vierde: Het belangrijkste van het potlood is niet het hout of de buitenkant, maar het grafiet dat erin zit. Dus wees steeds bezorgd om wat er binnen in je gebeurt. Ten slotte, het vijfde wat een potlood bijzonder maakt: het laat altijd een spoor achter. Besef goed dat alles wat je in je leven doet, sporen zal achterlaten en probeer je daar bewust van te zijn.
Paulo Coelho uit het boek “Als een rivier” 2006
Kort verhaal: De jonge boogschutter:
Een jonge boogschutter won de ene wedstrijd na de andere, waardoor zijn zelfvertrouwen op arrogantie begon te lijken. Hij gaf hoog op over zijn vaardigheid als boogschutter en daagde een zenmeester uit die alom bekend om om zijn vaardigheid als boogschutter. De jonge man liet een staaltje van zijn kunnen zien door van grote afstand midden in de roos te schieten en vervolgens die eerste pijl met een tweede door midden te splijten. Alstublieft,, zie hij tegen de oude zenmeester, probeer dat maar eens na te doen!
De meester nam zijn boog niet ter hand, maar zonder iets te zeggen maande hij de jonge man om hem te volgen. Ze klommen een berg op en tijdens de lange klim werd de jonge boogschutter steeds nieuwsgieriger naar wat de oude man in zijn schild voerde. Ten slotte kwamen ze bij een diepe kloof met als enigeoverspanning tamelijk dunne, rottende boomstam. De oude meester liep rustig naar het midden van de wankele onbetrouwbare brug en koos een boom in de verte als doelwit. Hij spande zijn boog en schoot precies raak. Hij stapte ontspanne van de boomstam af af en zei: Nu is het jouw beurt. De jonge man staarde met kloppend hart in de bodemloze diepte en was niet in staat een voet op de boomstam te zetten, laat staan een pijl af te schieten.
Na een tijdje zei de zenmeester: Je bent heel vaardig met pijl en boog, maar je bent niet zo vaardig met de geest die de pijl afschiet.
Victor M. Parachin uit het boek Oosterse wijsheid voor de westerse mens
Verhaal: Socratische Filters
In het oude Griekenland was Socrates gekend voor zijn integriteit en zijn wijsheid. Op een dag kwam Socrates een man tegen, die hem aansprak met de woorden: Weet je wat ik juist gehoord heb over een vriend van jou? Een momentje, zei Socrates. Voor je me van alles gaat vertellen over mijn vriend, wil ik jou enkele vragen stellen. Ik noem het de drie-filter-test. De man vroeg Socrates wat hij daar mee bedoelde. Socrates legde hem uit wat de drie-filter-test inhoudt.
De eerste filter gaat over waarheid. Hij vroeg de man, of hij 100% zeker wist, dat wat hij zou vertellen de waarheid was…. “Nee,” zei de man “dat weet ik niet 100% zeker, ik heb het van horen zeggen…” “Ok,” zei Socrates “dus je bent niet zeker of het waar is. Maar laat ik je de tweede filter vertellen. De tweede filter is die van de goedheid. Wat jij me wilt vertellen over mijn vriend. Is dat iets goeds?” Opnieuw moest de man daar negatief op antwoorden. Ok, zei Socrates, dus je wilt me iets vertellen over een vriend van mij, waarover je niet zeker weet of het waar is en het is ook geen goed nieuws. Maar laat me je vertellen over de derde filter. Is het in mijn voordeel dat ik dit nieuws hoor? Kan ik er iets mee doen dat voor mij van belang kan zijn? Niet echt, antwoordde de man beschaamd.
Nu, concludeerde Socrates, je wilt me iets vertellen over mijn vriend, waarvan je niet zeker weet of het waar is, waarvan je weet dat het negatief is en voor mij van geen belang. Waarom wil je het mij dan eigenlijk vertellen?
Dit is de reden waarom Socrates zo hoog stond aangeschreven…Het is een goede les voor iedereen. Denk na voor je spreekt. Soms worden woorden uitgesproken die schade brengen aan anderen. Als wat je gaat zeggen een ander schade kan berokkenen, denk dan nog eens na voor je de woorden effectief gaat zeggen. Het zal je in dank worden afgenomen!
Verhaal: Kinderen
Een vrouw vroeg vertel ons over kinderen en de profeet zei:
Je kinderen zijn je kinderen niet. Ze zijn de zonen en dochters van het leven zelf, geboren uit haar eigen verlangen. Je bent niet de maker, je bent de drager. Ze zijn bij jou, maar niet van jou.
Je mag hen je liefde geven, maar je gedachten niet. Want gedachten zijn van henzelf. Je mag hun lichamen huisvesten, maar niet hun zielen, want hun zielen toeven in het huis van morgen, dat je niet bezoeken kunt, zelfs niet in je dromen. Neem hen als voorbeeld, en kneed hen niet naar jouw vorm.
Want het leven gaat niet terug, noch blijft het dralen bij gisteren. Jullie zijn de bogen, waarmee je kinderen als levende pijlen worden weggeschoten. De boogschutter spant de boog tot het uiterste, en zijn pijlen snellen naar het doel op het pad van de oneindigheid. Verheug je als de boogschutter je spant. Want zoals hij de de pijl die hij doet vliegen liefheeft, houdt hij van de boog die hij vasthoudt.
. Kahlil Gibran, Uit: De Profeet
Kort verhaal: Twee Wolven
Een oude indiaan nam zijn kleinkinderen op de schoot. Hij zei: “Er woedt een strijd diep in mezelf. Een strijd tussen twee wolven. Eén wolf staat voor vreugde, vrede, hoop, gulheid, nederigheid, vriendelijkheid, empathie, sereniteit en vriendschap. De andere wolf representeert afgunst, woede, verdriet, hebzucht, ego, zelfmedelijden, schuld, minderwaardigheid, arrogantie en angst. Die strijd tussen de twee wolven woedt ook bij jullie, elke dag weer.” De kinderen lieten dit even bezinken, tot uiteindelijk een van hen vroeg: “En wie van de twee wolven haalt het?” Antwoordde de oude indiaan: “De wolf die je het meeste voedt.”
Verhaal: De Visser
Een rijke fabriekseigenaar zag tot zijn afschuw een visser lui naast zijn boot liggen en een pijp roken. ‘Waarom ben je niet aan het vissen?’ vroeg de fabriekseigenaar. ‘Omdat ik genoeg vis heb gevangen voor vandaag.’ zei de visser.
‘Waarom vang je er niet nog een paar?’ ‘Wat zou ik ermee moeten?’
‘Je zou geld kunnen verdienen,’ luidde het antwoord. ‘Daarmee zou je een motor op je boot kunnen laten monteren om verder de zee op te gaan en meer vis te vangen. Dan zou je genoeg verdienen om nylon netten te kopen en die zouden je nog meer vis en meer geld opleveren. Al gauw zou je genoeg geld hebben om twee boten te bezitten … Misschien wel een hele vloot. Dan zou je een rijk man zijn, net als ik.’
‘Wat zou ik dan doen?’ vroeg de visser. ‘Dan zou je werkelijk van het leven kunnen genieten.’ ‘En wat denk je dat ik nu aan het doen ben?’ antwoordde de visser.
Verhaal: Ruzie in het klooster
Het was in Kosimba dat de eerste serieuze crisis onder de volgelingen van Boeddha ontstond.
Er waren twee monniken die de zelfde hut deelden. De eerste van de twee monniken was een expert in kloosterdiscipline, hij was tevens gewetensvol en oprecht. Op een dag ging deze monnik naar het toilet en nadat hij klaar was vulde hij de waterpot niet opnieuw. De andere monnik bekritiseerde hem en beschuldigde hem van het breken van een regel. Een bittere tweestrijd ontstond langzamerhand waarin de tweede monnik volhield dat de eerste een regel had gebroken en de eerste volhield dat dit niet waar was. Uiteindelijk raakte alle monniken in het klooster bij de discussie betrokken en kozen de ene of de andere kant. Uiteindelijk werd de hele gemeenschap twistziek en ruzieachtig waarbij ze elkaar pijn deden met het wapen van het woord.
Boeddha probeerde telkens weer de kampen tot elkaar te brengen, maar toen de monniken hem kortaf vertelde dat hij zich met zijn eigen zaken moest bezig houden, besloot hij zijn afkeuring t.o.v. hun weerbarstige houding duidelijk te maken door bij hun weg te gaan. Hij ruimde de kamer waar hij verbleef op, nam zijn gewaad en kom en verliet het klooster voor een meer sympathieke omgeving. Dit doende zij hij;
“Hij beledigde me, hij sloeg me, hij onderdrukte me, he besteelt mij.”
Degene die deze gedachten vasthouden zullen altijd haatdragend blijven.
“Hij beledigde me, hij sloeg me, hij onderdrukte me, he besteelt mij.”
Degene die deze gedachten loslaten zullen hun haat snel laten varen.
Want in deze wereld zal haat nooit gestild worden door meer haat.
Het is de liefde die de haat overwint. Dit is een eeuwige wet.
Verhaal: Pacific
Fransman Gérard d’Aboville is de oceaan overgestoken in een roeiboot. Zijn conclusie na deze zware reis: Ik heb de Pacific niet veroverd, hij heeft me doorgelaten.
Verhaal: Tetsugen
De zeventiende-eeuwse Japanse monnik Tetsugen wilde de sutra’s, de spreuken van Boeddha, vertalen in het Japans en deze daarna graveren in hout. Hij was acht jaar bezig om hiervoor geld in te zamelen. Op het moment dat hij bijna genoeg geld bij elkaar had werd Japan getroffen door overstromingen en er opvolgende hongernood. Tetsugen gaf al het geld aan de mensen in nood.
Opnieuw deed hij er jaren over om nieuwe donaties binnen te halen. Toen een grote epidemie uitbrak gaf Tetsugen opnieuw het geld aan de slachtoffers. Uiteindelijk na twintig jaar lukte het hem de spreuken in houtsneden te vereeuwigen. Ze zijn te zien in een museum in Kyoto. Op het ernaast hangende bordje staat: “Tetsugen publiceerde drie versie’s van de sutra’s – slechts één is zichtbaar.
m.a.w. Niet het doel is belangrijk, maar vooral de weg. Dat is de manier om verbinding te maken met het leven.
ref Hap15no3
Vraag: Welke Planeet. Door hoogleraar sociale psychologie in Groningen Tom Postmes
Een vliegtuig maakt en noodlanding en breekt in drie stukken. De cabine vult zich met rook. Alle inzittenden realiseren zich: we moeten hier weg. Wat gebeurd er?
– Op Planeet A vragen de inzittende elkaar of ze in orde zijn. Personen die hulp nodig hebben krijgen voorrang. Mensen zijn bereid hun leven te geven, zelfs voor vreemden.
– Op planeet B is het ieder voor zich. Totale paniek breekt uit. Er wordt geschopt en geduwd. Kinderen, ouderen en mensen met een handicap worden onder de voet gelopen.
Op de vraag op welke planeet we leven denkt 97% dat dit op planeet B is. Uit onderzoek blijkt dat we in de praktijk bijna altijd op planeet A leven.
Bron: De meeste mensen deugen / Rutger Bregman
Spiegel Zaal
Er was eens een tempel waarin zich een zaal met duizend spiegels bevond. op een dag verdwaalde een hond in de tempel en kwam in deze zaal terecht. Toen hij plotseling geconfronteerd werd met duizend spiegelbeelden, gromde en blafte hij naar zijn vermeende tegenstanders. Ze toonden hem duizendvoudig hun tanden en blaften terug. Waarop hij nog meer als een dolle hond reageerde. Dit vergde uiteindelijk te veel van zijn krachten, zodat hij van opwinding dood neerviel.
Er ging een tijdje voorbij en op een dag verscheen een andere hond in dezelfde zaal met duizend spiegels. Ook deze hond zag zichzelf in duizendvoud omgeven door zijn evenbeeld. Hij zwaaide vrolijk met zijn staart en duizend honden zwaaiden naar hem terug en maakten plezier met hem. Blij en vol goede moed verliet hij de tempel.
Bron: Indisch sprookje
Een echte Indiaan.
In het programma “ondersteboven van de Amerika’s” komt Oren Lyons aan het woord. Hij is voorman / Chief van de Haudenosannee (een van de 575 verschillende indianen stammen (native americans)). Op het moment van de opname is hij 94 jaar en zat o.a. in de mensenrechten commissie van de verenigde naties.
Oren vertelde het volgende:
2 dingen:
Ten eerste RESPECT. Dat is een wet! Heb respect voor de aarde, voor de bomen en voor elkaar. Dat is een wet. Het is niet vrijblijvend. Het is een strikte regel. Heb respect voor de toekomst, voor het verleden en voor iedere mens.
Ten tweede. DEEL alles wat je hebt evenredig.
Doe deze twee en je zult in vrede leven. Maar als je dat niet doet zul je de gevolgen moeten dragen.
Wijze woorden: Geschreven door Linus Magnusson
Deze wijze woorden zijn geschreven door Linus Magnusson voordat hij stierf. Het wordt gedeeld zodat zijn stem niet tot zwijgen wordt gebracht. :
Ik ben pas 24 jaar oud Toch heb ik mijn laatste das al uitgezocht. Die draag ik over een paar maanden op mijn begrafenis. Het past misschien niet bij mijn kostuum, maar ik vind het perfect op dit moment. De kankerdiagnostiek kwam te laat om me zelfs een sprankje hoop te geven voor een lang leven, maar ik realiseerde me dat het belangrijkste aan de dood is dat je deze wereld een beetje beter verlaat dan voorheen en je bijdragen.
De manier waarop ik mijn leven tot nu toe heb geleefd, mijn bestaan of beter gezegd het stoppen ervan, zal niets uitmaken omdat ik mijn leven geleefd heb zonder iets te doen dat een verschil maakte. Voorheen waren er zoveel dingen in mijn hoofd. Toen ik erachter kwam hoe weinig tijd ik nog had, werd het me duidelijk wat dingen er echt toe doen. Dus ik stuur je een bericht om egoïstische redenen. Ik wil mijn leven betekenis geven door met jullie te delen wat ik heb begrepen:
* Verspil je tijd niet met werk dat je niet leuk vindt. Het is duidelijk dat je niet kunt slagen in iets wat je niet leuk vindt. Geduld, passie en toewijding komen gemakkelijk, alleen als je houdt van wat je doet.
* Het is dom om bang te zijn voor andermans meningen. Angst verzwakt en verlamt je. Als je het laat, kan het dag in dag uit groeien en erger worden totdat er niets meer van je overblijft. Luister naar je innerlijke stem en volg die. Sommigen noemen je misschien gek, maar anderen denken misschien dat je een legende bent.
* Neem de controle over je leven, neem de volledige verantwoordelijkheid voor de dingen die je overkomen. Beperk slechte gewoontes en probeer gezonder te leven. Zoek een sport waar je blij van wordt. Laat je leven gevormd worden door de beslissingen die je hebt genomen, niet door degenen die je niet hebt genomen.
* Waardeer de mensen om je heen. Je vrienden en nabestaanden zullen altijd een eindeloze bron van kracht en liefde zijn. Daarom moet je ze niet voor lief nemen.
Het is moeilijk voor mij om het belang van deze simpele inzichten uit te drukken, maar ik hoop dat je wilt luisteren naar iemand die heeft ervaren hoe waardevol tijd is. Ik ben niet boos omdat ik begrijp dat de laatste dagen van mijn leven betekenis zijn geweest. Mijn enige spijt is dat ik binnenkort niet veel toffe dingen zal kunnen zien die moeten gebeuren, zoals het creëren van kunstmatige intelligentie.
Je kunt drijven door een leven gecreëerd door omstandigheden, dag na dag verliezen, uur na uur. Of je kunt vechten voor waar je in gelooft en het geweldige verhaal van je leven schrijven. Ik hoop dat je de juiste keuze maakt. Maak indruk op deze wereld. Leef een zinvol leven, hoe je het ook bepaalt. Ga er naartoe. De plek waar we vertrekken is een mooie speeltuin waar alles mogelijk is. Ons leven is een korte vonk op deze prachtige kleine planeet, die met ongelooflijke snelheid de eindeloze duisternis van het onbekende universum in vliegt. Geniet zo passievol van je tijd hier.
Lees hier meer mooie uitspaken van Boeddha.
Lees hier eens een boekbespreking van de boeken van Paulo Coelho