Boekbespreking

Boek: Ik moest doodgaan om mezelf te genezen.

Schrijfster: Anita Moorjani

Subtitel: Mijn spirituele genezing van kanker.

Voorwoord van Wayne W Dyer.

De in Singapore geboren Anita Moorjani beschrijf in dit boek “Ik moest doodgaan om mezelf te genezen” op zeer persoonlijke wijze over haar opvoeding in Hongkong. Hier groeide zij op als kind van Indiase ouders met als moedertaal Sindhi en vele hindoestaanse gebruiken. Een georganiseerd huwelijk was voor haar ouders normaal. Maar op de katholieke school waar ze heenging kwam ze in aanraking met andere gebruiken en natuurlijk een ander geloof.

Later in haar leven wordt ze ernstig ziek. Na een lang ziekbed constateert het ziekenhuis, middels foto’s, dat de kanker te ver uitgezaaid is en dat niet meer rest dan het verlichten van het stervensproces. Ze overlijdt, krijgt een bijna doodervaring, en komt uiteindelijk weer tot leven. Het bijzondere is dat ze, ondanks de middels röntgen foto’s gedocumenteerd ziekte, hierna in een paar weken compleet hersteld. Artsen die haar dossier bestuderen kunnen niet anders dan concluderen dat het hier een modern wonder betreft. Zij beschouwd het als “Mijn spirituele genezing van kanker.”

Dit boek is dan ook een fijn leesbare mengeling over de gevoelens van een jonge vrouw, haar innerlijke strijd met de verschillende culturen, haar zoektocht naar liefde, de bijna dood ervaring (BDE), het wonder van de plotselinge genezing en de lessen (wijsheden) die ze persoonlijk aan deze ervaring ontleent.

Citaten:

Citaat uit de proloog:

Opmerking een langere en mooiere beschrijving is in het boek te vinden.

O mijn god, ik voel me ongelooflijk! Zo vrij zo licht! Hoe kan het dat ik geen pijn meer in mijn lichaam voel? Waar is die gebleven? Hé waarom lijkt mijn omgeving van me weg te bewegen? Maar ik ben niet bang! Waarom ben ik niet bang? Waar is mijn angst gebleven? Wauw ik kan mijn angst niet meer vinden! Zomaar enkele gedachten toen ik met spoed naar het ziekenhuis werd gebracht. De wereld om me heen begon onwerkelijk en als een droom te lijken en ik voelde hoe ik steeds verder uit mijn bewustzijn wegglipte. 2 februari 2006, de dag dat ik stierf.

Ik was me scherp bewust van elk detail dat zich voor mij ontvouwde, terwijl ik het medische team observeerde dat mijn bijna levenloze lichaam naar de intensive care rolde. Ik voelde geen verbondenheid met met mijn slappe lichaam zoals het daar op het ziekenhuisbed lag. Het voelde niet alsof het van mij was. Het leek veel te klein en te onbetekenend om te kunnen herbergen wat ik ervoer. Ik voelde me vrij, bevrijd en groots! Toen werd ik me gewaar dat ik omgeven werd door iets wat ik enkel kan beschrijven als zuivere, onvoorwaardelijke liefde, maar zelfs het woord liefde doet er geen recht aan. Het was de diepste soort genegenheid, iets wat ik nooit eerder had ervaren. Het ging verder dan elke fysieke vorm van affectie die we ons kunnen voorstellen. en het was onvoorwaardelijk. Dit was voor mij, ongeacht wat ik gedaan had. Ik hoefde niks te doen, of me op een bepaalde manier te gedragen, om het te verdienen. Deze liefde was voor mij, hoe dan ook! Ik baadde in de energie en voelde me hernieuwd. Na al die jaren van strijd, pijn zorgen en angst. Ik was eindelijk thuisgekomen.

Citaat 2:

Toen ik daar zo lag op de tafel in het radiologie lab, zag ik dat mijn eerder scans, die gemaakt waren op de dag dat ik het ziekenhuis in kwam, op de lichtbak hingen en lieten zien waar alle tumoren zaten. De radioloog las uit die scans dat mijn nek vol met gezwollen klieren en tumoren zat, dus ging hij met het echo apparaat langs mijn nek, tot de onderkant van mijn schedel. Toen bewoog hij langs de zijkant van mijn hals en ten slotte over mijn hals op en neer. Ik zag een steeds grotere verwarring op zijn gezicht verschijnen. …..

Radioloog: Ik begrijp het niet. Ik heb hier scans die laten zien dat het lymfvaten stelsel van deze patiënt nog maar twee weken geleden bezaaid was met tumoren, maar nu kan ik geen enkele lymfknoop in haar lichaam meer vinden die groot genoeg is om het nog kanker te noemen.

Citaat 3:

Een van de dingen die ik geloof, is dat we al lang zijn wat we ons hele leven proberen te bereiken, alleen beseffen we dat niet!

Citaat 4,5,6:

Juist het nodig hebben van zekerheid vormt een hindernis om hogere bewustzijnsniveaus te ervaren. Het proces van loslaten, van alle gehechtheid aan een overtuiging of resultaat laten varen, is daarentegen cathartisch en helend. Het dubbele hieraan is dat, wil er ware genezing plaatsvinden, ik de behoefte om te genezen moet laten varen en gewoon moet genieten van en vertrouwen op de reis die het leven is. ….

Wat interessant is, is dat ik nu meer met beide benen op de grond sta en eerder de volmaaktheid van het leven op dit moment zie, in plaats van me op het andere rijk te richten. …

Ik geloof dat niemand in wezen echt slecht is – dat het kwaad slechts een product van onze angsten is, precies zoals mijn kanker dat was.

Verder uit haar you-tube video;

De 5 belangrijkste dingen voor het leven, geleerd uit haar BDE:
1. Liefde – voor anderen maar zeker ook voor jezelf.
2. Leef je leven zonder angst.
3. Humor.
4. Het leven is een waardevol cadeau, inclusief de uitdagingen die je tegen komt.
5. Wees altijd jezelf.

Dit boek is zeker het lezen waard en geeft inzicht in een wonder van deze tijd. Compleet met controle van het medische dossier door artsen.

Waardering: ****

ISBN 978 90 00 31479 9 NUR 728 Datum digitale editie naar de eerste druk, 2012

Waardering	Classificatie
* of **	Deze boeken worden niet opgenomen in de index, omdat het boek niet interessant genoeg is.
***	Interessant boek. Het lezen waard!
****	Interessant boek. Het lezen waard! Met unieke inhoud.
*****	Interessant boek. Het lezen waard! Met unieke inhoud. Voor ingewijden.

Wil je geïnspireerd worden? Lees dan korte verhalen in De wijze levensles.

Meer info over Bijna Dood Ervaringen

Lees ook eens Waar God woont